தனிமையான அந்த சாலையில்

என் சுமையான நினைவுகளை
தூக்கி தனிமையான கால்கள்
நீண்ட அந்த சாலையில்

யாருமற்று தூரத்து நீர்தேக்கமாய்
சாலையில்
புழுதியின் சுவாசம்
முதல் மழைதுளியை
நினைவுபடுத்தி
தனிமையான அந்த சாலையில்

எதற்காகவும் வருந்தாதவனாய்
இந்த கொடூர தேசத்து பிடியிலிருந்து
எங்கு அன்பு விதைக்கப்பட்டிருக்கிறதோ
அங்கு செல்ல
நான் அந்த சாலையில்

சுமையின் பாரம் என் எலும்புகளை
நொறுக்கி
ஒவ்வொரு நாளும் களைப்பாய்
நிற்கிறேன் சுமையுடன்
நான் அந்த சாலையில்

உன் செவி இந்த பூமியின்
சுழற்ச்சியில் இருந்தால்
உன்னோடு
என்னை அழைத்து செல்
எங்கே விதி எழுதப்படாதோ அங்கே...